Renault Leasen

Renault is een Franse autofabrikant die in 1899 werd opgericht door drie broers: Louis, Marcel en Fernand. Louis was een ingenieur die zijn eigen prototypes bouwde en op kerstavond in 1898 demonstreerde de 21-jarige het potentieel van zijn ‘Voiturette’ door met zijn vrienden te wedden dat het de steile Rue Lepic in Parijs op kon rijden. Hij won de weddenschap en haalde nog diezelfde avond zijn eerste 12 bestellingen binnen. Renault was geboren.

Terwijl Marcel en Fernand zich over de zaak ontfermden, ging Louis aan de slag met het design. In juni daaropvolgend werd het originele Type A onthuld, uitgerust met een De Dion-Bouton motor die 1pk kon leveren en een topsnelheid van 20mph haalde. Twee maanden later namen Louis en Marcel deel aan de Amateur Driver’s Cup race van Parijs naar Trouville, waarbij ze eerste en tweede werden. Een reeks successen in andere wedstrijden zou Renault op de kaart zetten, maar in 1903 kwam Marcel om het leven in een race tussen Parijs en Madrid, en Louis heeft nooit meer geracet.

Fast forward naar het heden en Renault is een van de grootste autofabrikanten ter wereld in volume. En het racet ook nog steeds.

Renault heeft tientallen fabrieken in Europa, Azië, Afrika en Zuid-Amerika. Het heeft verscheidene fabrieken in zijn thuismarkt Frankrijk, een paar in Spanje, en andere in Portugal, Slovenië, Rusland, Marokko, India, Zuid-Korea, China, Brazilië en Mexico, naast vele andere.

Het heeft zelfs een laboratorium in Silicon Valley.

In 2019 verkocht Groupe Renault – dat verwijst naar Renault en Dacia, Alpine en Lada, de andere merken die het bezit – wereldwijd 3.753.723 voertuigen. Dit cijfer daalde echter met maar liefst 21,3 procent tot 2.949.849 voertuigen in 2020 en kostte het bedrijf vele, vele miljarden; niet verwonderlijk gezien de impact van Covid-19.

Groupe Renault maakt sinds 1999 deel uit van de alliantie Renault-Nissan-Mitsubishi (Mitsubishi sloot zich in 2016 aan), waardoor de drie bedrijven hun middelen kunnen bundelen en geld kunnen besparen. Renault bezit 43 procent van de aandelen van Nissan en Nissan bezit 15 procent van Renault, evenals 34 procent van Mitsubishi.

Het huidige Renault-gamma begint met de Clio supermini, gevolgd door de Megane hatchback (er is ook een stationwagon en een sportief RS-model), de Captur crossover en de Kadjar middelgrote SUV. Renault maakt ook de grote SUV Koleos, die echter niet meer in het Verenigd Koninkrijk wordt verkocht.

Onlangs heeft Renault hybride en plug-in hybride (of kortweg PHEV) opties toegevoegd aan zijn bestaande aanbod van benzine- en dieselmotoren, in lijn met de meeste andere fabrikanten tegenwoordig.

Maar als u op zoek bent naar een volledig elektrische auto, dan heeft Renault twee opties voor u. De eerste is de Zoe: dit is een supermini-size EV die in 2012 in productie ging, en hij wordt algemeen beschouwd als een van de eerste elektrische auto’s die een behoorlijke actieradius biedt en tegelijkertijd niet schrikbarend duur is. Het huidige model van de tweede generatie kan op papier tot 245 mijl afleggen en kost iets minder dan £27.500.

De tweede optie is de Twizy: er is wat discussie over de vraag of dit nu wel of niet een auto is, sommigen geven de voorkeur aan de term ‘vierwieler’. In ieder geval is hij 2,3 meter lang, biedt hij plaats aan slechts twee personen en legt hij 62 mijl af voordat de accu leeg is.

Bovendien heeft Renault een bedrijfswagenafdeling die zich vooral richt op het bouwen van bestelwagens.

De goedkoopste auto (als je het een auto kunt noemen) in het Renault-gamma is de Twizy. De prijs begint net onder de 12.000 pond, maar houd er rekening mee dat hij niet in aanmerking komt voor de plug-in autotoelage van de overheid omdat hij niet voldoet aan de minimale actieradiusvereiste van 70 mijl. Je moet ook nog eens £545 extra betalen als je deuren wilt. Ja, echt waar.

Aan de andere kant van de schaal kost de Megane RS hot hatch meer dan £ 33.500, en het zwaar getunede 300 Trophy model doet dat oplopen tot boven £ 38.000. Deze laatste heeft een Cup-chassis en een sperdifferentieel voor een betere wegligging, perfect voor circuitdagen of om een paar tienden te winnen op de schoolrit.

Niet zo lang geleden heeft Renault een gelimiteerde R-versie van de RS 300 Trophy gemaakt die 130 kg lichter is geworden dankzij carbon wielen en een zeer, zeer drastisch dieet. De prijs? 72.000 pond.

Dat is gemakkelijk: de Mégane RS Trophy R deed zijn prijskaartje eer aan door op de Nurburgring het ronderecord voor auto’s met voorwielaandrijving te vestigen met een tijd van 7m40.10s rond de Nordschleife, meer dan drie seconden sneller dan de Honda Civic Type R, de vorige benchmark.

De 1,8-liter turbomotor is goed voor 296 pk, een acceleratie van 0 naar 100 km/u in 5,4 seconden en een topsnelheid van 163 km/u. Koolstofkeramische remmen en aerodynamische verbeteringen hielpen ook om hem te onderscheiden van de standaardauto.

Er werden slechts 30 ‘Ring-spec auto’s gemaakt, de rest van de 500 exemplaren bestond uit instapmodellen die slechts 50.000 pond kostten. Boo.

Renault is niet bepaald een merk dat de ziel beroert, althans niet op een manier die kan worden gezegd van Ferrari, Lamborghini of McLaren. Maar het merk toonde vanaf zijn oprichting in de vroege jaren 1900 zijn toewijding aan de autosport en heeft meer dan 120 jaar later een indrukwekkende prijzenkast als bewijs. En dat betekent dat het veel mooie momenten heeft om te koesteren.

Renault leverde tussen 1992 en 1997 zes keer op rij de motor voor de constructeurskampioen van de F1 (met Williams en Benetton) en tussen 2010 en 2013 vier keer op rij met Red Bull. In 2005 en 2006 won Renault zelf twee titels, in dezelfde jaren dat sterrijder Fernando Alonso tot wereldkampioen werd gekroond.

Sinds de oprichting in 1955 is sportwagenmerk Alpine altijd nauw verbonden geweest met Renault. Samen wonnen de twee merken het eerste wereldkampioenschap rally in 1973, hetzelfde jaar waarin Renault een meerderheidsaandeel in zijn racepartner kocht om die uit de financiële problemen te redden. Alpine-Renault won vervolgens Le Mans in 1978, met de A443 die vijf ronden voor de Porsche eindigde die op de tweede plaats eindigde.

Voeg daar nog een overwinning in de Dakar Rally, drie Formule E-titels en een vleugje touringcarsucces aan toe en je hebt een erfgoed waar de meeste concurrerende fabrikanten alleen maar van kunnen dromen.

Het dieptepunt voor Renault kwam misschien wel in 2009, toen het F1-schandaal dat nu bekend staat als ‘Crashgate’ aan het licht kwam. Nadat hij halverwege het seizoen uit het team was gezet vanwege zijn slechte prestaties, beweerde coureur Nelson Piquet Jr dat hem was gevraagd om expres te crashen tijdens de Grand Prix van Singapore het jaar daarvoor. Op die manier dwong hij de stewards om de safety car uit te sturen, waardoor de race zo gemanipuleerd werd dat teamgenoot Fernando Alonso – die niet op de hoogte was van het plan – de overwinning kon opeisen.

Piquet Jr was woedend over zijn ontslag, gaf alles toe en wees met de vinger naar de teambazen Flavio Briatore en Pat Symonds. De FIA verbood het tweetal uiteindelijk uit de F1 (een beslissing die later door de rechtbank ongedaan werd gemaakt) en Renault werd gediskwalificeerd, zij het met de straf voor twee jaar opgeschort. De uitspraak was zeer controversieel omdat het bedrog in feite onbestraft bleef.

De reputatieschade was echter enorm en tegen het einde van 2010 had Renault de laatste aandelen in de F1-groep verkocht aan een particuliere investeringsmaatschappij.

Er zijn een paar kandidaten, maar degene die het meest in het oog springt, is de tijd dat Renault een 3,0-liter V6-motor in de Clio stopte. Als je niet weet waarom dat zo gek is, stel je dan voor dat je een raketaanjager vastmaakt aan de onderkant van de traplift van je grootmoeder.

In 1998 onthulde Renault een Clio Renault Sport V6 24V op de autosalon van Parijs, en de respons was zo overweldigend dat het bedrijf TWR (Tom Walkinshaw Racing) vroeg om het idee te onderzoeken om het ding werkelijkheid te laten worden. TWR hoefde niet twee keer te vragen en in 2001 werd de Clio V6 Renault Sport gelanceerd.

Gebaseerd op de Clio 172 (maar veel, veel breder), kreeg de Clio V6 een nieuwe ophanging, een anti-roll bar en een sperdifferentieel, terwijl de motor in het midden werd geplaatst ten koste van de achterbank.

De motor in de eerste fase 1 auto was geleend van de Laguna, maar 230 pk was genoeg voor 0-62mph in 6.4sec en een topsnelheid van 147mph. De Phase 2-modellen verhoogden het vermogen tot 255 pk, waardoor de 0-62 km/u-tijd terugviel tot 5,8 seconden. In die tijd was dat snel.

Schoonheid is in het oog van de toeschouwer, toch? Dus laten we het aan u over om te beoordelen welke Renault-concepten de afgelopen jaren een schot in de roos waren en welke het doel ver voorbij vlogen.

De Renault DeZir (foto) is zeker een van de opvallendste concepten die het bedrijf ooit heeft onthuld: de tweezits coupé werd onthuld op het Autosalon van Parijs in 2010 met een 150 pk sterke, volledig elektrische aandrijflijn die in vijf seconden van 0 naar 100 km/u kan rijden en een actieradius van 100 mijl heeft. Op papier in ieder geval – Renault heeft de auto nooit in productie genomen, omdat het meer een ontwerpoefening was dan iets anders.

Wat wel tot een productieauto leidde, was de Renault Roadster Laguna uit 1990, die een designprijs won en uiteindelijk leidde tot de creatie van de kortstondige Renault Spider.

Voormalig Renault-voorzitter en CEO Carlos Ghosn stond een paar jaar geleden in het middelpunt van een van de meest bizarre verhalen over de auto-industrie ooit: Ghosn, eind 2018 ook de baas van Nissan, werd in Tokio gearresteerd op beschuldiging van financiële onregelmatigheden en het gebruik van bedrijfsmiddelen voor eigen gewin.

Het was een buitengewone ontwikkeling, aangezien Ghosn verantwoordelijk was voor het Nissan Revival Plan in 1999, waardoor het tij van het bedrijf keerde en hij in Japan een soort nationale held werd. Maar er kwam nog een andere wending toen Ghosn in december 2019 huisarrest ontvluchtte, naar verluidt langs de autoriteiten glippend verborgen in een dubbele baskoffer.

Ghosn werd op een vliegtuig naar Turkije gesmokkeld en vloog uiteindelijk naar Libanon, waar hij sindsdien is gebleven. Hij beweert dat zijn arrestatie politiek was en het gevolg was van de slechte prestaties van Nissan in de beginfase van 2017, maar de feiten zijn tot op de dag van vandaag onduidelijk.