Volvo Leasen

Volvo begon auto’s te bouwen in 1927. De oprichters Assar Gabrielsson en Gustaf Larson zagen dat buitenlandse auto’s niet opgewassen waren tegen het besneeuwde klimaat van hun geboorteland Zweden en wilden iets bouwen dat veilig genoeg was om op de weg te blijven. Bizar genoeg was hun eerste auto de ÖV4, een cabriolet aangedreven door een 1,9-liter viercilindermotor. Kleed je warm aan, kinderen.

Veiligheid is altijd een belangrijk onderdeel geweest van de Volvo-filosofie – de onderneming is verantwoordelijk voor een hele reeks voorzieningen die we tegenwoordig als vanzelfsprekend beschouwen. Het bedrijf vond in 1959 de driepuntsgordel uit, in 1964 het naar achteren gerichte kinderzitje en introduceerde in 1998 hoofdbeschermende airbags in al zijn auto’s.

Dergelijke innovaties hebben een afnemend rendement – de V60 van 2018 was een piepsignaal aan de bestuurder als hij denkt dat hij moe is. Maar alles bij elkaar opgeteld is dit de veiligste auto van het bedrijf tot nu toe, die hoog scoort in de Euro NCAP-test.

Volvo staat over de hele wereld bekend als Zweeds, maar sinds 1999, toen het voor 6,5 miljard dollar aan Ford werd verkocht (een fusie met Renault in 1993 werd door de aandeelhouders op de kop getikt), is het bedrijf niet meer echt ingemaakt geweest.

Het was een gemengde periode, waarin de Blue Oval probeerde te jongleren met een aantal luxueuze nieuwe overnames. Het bedrijf werd zwaar getroffen door de recessie van 2008 en zocht naar mogelijkheden om Volvo van de hand te doen – wat in 2010 gebeurde met de Chinese autofabrikant Geely, voor 1,8 miljard dollar.

Het is een tamelijk voorspoedige tijd geweest, met de ontwikkeling van een nieuw motorengamma, een nieuw gedeeld platform om de technische kosten te drukken, en een verschuiving naar het hogere marktsegment met chiquere auto’s.

Je zou ze misschien als typisch Zweeds kunnen beschouwen, maar Volvo’s worden over de hele wereld gebouwd – het bedrijf heeft sinds de jaren zestig fabrieken in België en Maleisië die de motoren rondpompen.

Er zijn fabrieken in de VS, India en Rusland die inspelen op verschillende lokale smaken, maar controversieel (voor sommigen, voor de rest maakt het niet uit) is dat de productie van de S90 sedan van Zweden naar China is verhuisd met de laatste generatie van de auto. Hijgen.

Getalsmatig verkocht Volvo in 2019 iets meer dan 700.000 auto’s, een groei van bijna 10 procent ten opzichte van het jaar ervoor en goed op weg naar het streefcijfer van 800.000 verkopen per jaar.

In tegenstelling tot wat sommigen denken, is Volvo’s gamma en naamgevingssysteem eenvoudig en gemakkelijk te begrijpen. Er zijn drie groottes van auto’s, genummerd 40, 60 en 90. Als er een S voor het nummer staat, is het een sedan, met een V is het een stationcar en XC betekent dat het een soort SUV is. Is dat niet geweldig?

Op dit moment heeft de 40-serie alleen een SUV, terwijl de 60 en 90 line-ups er helemaal voor gaan. Er is een nieuwe V40 op komst voor 2022, en dat is ongeveer net zo ambitieus als de Zweedse firma is om haar aanbod uit te breiden. Wat we de komende jaren zullen zien, is de geleidelijke elektrificatie en opfrissing van de bestaande auto’s.

Interessant genoeg was het de bedoeling dat de huidige naamstructuur uit één cijfer zou bestaan, maar Audi klaagde (S4, enz.) en de estates waren bedoeld als F voor flexibiliteit, maar Ferrari klaagde (F40). Het is een mijnenveld.

De baby-Volvo is de XC40 SUV, gebouwd op de nieuwe CMA-architectuur van het bedrijf, waarvan het hoopt dat hij veel geld zal opleveren. Met een prijs van iets meer dan 25.000 pond voor het basismodel XC40 Momentum Core is dat waarschijnlijk niet het gouden ticket naar een vervroegd pensioen waarop de makers hopen. Het XC40-gamma loopt op tot ongeveer £ 60.000 voor de volledig elektrische versie.

Toevallig is technisch gezien de goedkoopste productieauto die Volvo verkoopt een andere EV, de S90 ride on elektrische auto voor kinderen. Die kost slechts £341, maar de actieradius is een schamele 2,8 mijl. Dus waarschijnlijk geen praktisch voorstel.

De duurste Volvo is de XC90 SUV – meer bepaald de Inscription Pro Recharge versie van £ 73.970, die zo extravagant is dat hij twee motoren heeft. Toegegeven, één ervan is elektrisch.

Strikt vertrouwelijk, als u toevallig een zeer belangrijk persoon bent die de neiging heeft te worden beschoten of opgeblazen, en u wilt niet worden rondgedragen in dezelfde uitrusting als alle anderen, dan heeft Volvo een gepantserde versie van de XC90 die stil begint bij ongeveer £450.000.

Volvo en snelheid zijn nooit echt samen gegaan – niemand heeft een maximale topsnelheid nodig als hij een kleerkast moet verschuiven of door meters sneeuw moet rijden in het diepste, helderste Scandinavië. Dat gezegd hebbende, de firma heeft in de jaren negentig wel meegedaan aan het Britse toerwagenkampioenschap, maar dan met een stationcar.

Als u toch een bijzondere behoefte aan snelheid hebt, kunt u met de V90 R Design Pro T4 in 4,8 seconden van 0 naar 100 km/u accelereren, tot een elektronisch begrensde snelheid van 155 km/u. Wie echt haast heeft, kan met de S60 T4 Business Edition Lux nog sneller naar 100 km/u, namelijk in 4,4 seconden.

Volvo heeft er echter genoeg van en kondigde begin 2020 aan dat het zich voorgoed uit de wereld van de snelle auto’s zou terugtrekken en al zijn toekomstige modellen zou beperken tot snelheden van 160 km/u. Het submerk Polestar wordt niet beïnvloed door de verbintenis, maar als je een van zijn EV’s rijdt, wil je hem sowieso rustig houden om brandstof te besparen.

De uitvinding van de driepuntsveiligheidsgordel in 1959 moet een trots moment zijn geweest voor het bedrijf, maar we zouden het niet weten omdat ze er niet graag over praten. Misschien was het beste moment wel toen de veiligheidsfanaten van Thatcham Research in 2018 aankondigden dat er in de 16 jaar dat de auto te koop is nog nooit iemand in een XC90 was omgekomen. Van een verkeersongeval, tenminste, kunnen we aanslagen niet uitsluiten… hoewel er altijd nog de gepantserde versie is.

In 2014 verhuisde Ikea-oprichter Ingvar Kamprad op de rijpe leeftijd van 91 jaar terug naar zijn geboorteland Zweden en onthulde hij dat hij de Volvo 240 GL uit 1993, waarin hij sinds zijn oprichting had gereden, nog maar kort geleden had opgegeven. Zo zijn die nederige Zweden nu eenmaal.

In 2010 nodigde Volvo een groep journalisten en dergelijke uit op het hoofdkantoor in Göteborg om de grootsheid van het noodremsysteem van het bedrijf te ervaren, door met een S60 op een geparkeerde vrachtwagen te schieten. De S60 stopte niet, tot grote verlegenheid van Volvo en tot grote vreugde van de aanwezige journalisten, toen hij zich achterop de vrachtwagenaanhanger stortte.

Volvo zei dat de auto voor de test een jumpstart nodig had gehad vanwege een lege accu, waardoor het veiligheidssysteem op de een of andere manier was uitgeschakeld. De crashtest dummy kreeg ook de schuld omdat hij de waarschuwingen in de auto dat het systeem inactief was, negeerde.

Het bedrijf heeft een verleden op dit gebied – toen de allereerste ÖV4 op 13 april 1927 van de productielijn rolde om aan de pers te worden gedemonstreerd, zette de ingenieur achter het stuur de auto in de eerste versnelling, waarna hij achteruit reed. Blijkbaar was het differentieel verkeerd om gemonteerd. Oeps. Volvo kwam op 14 april 1927 op de markt.

De Volvo 480 dook in 1986 op als een pas gescheiden vrouw in een nachtclub, toen Volvo probeerde zijn 440 gezinsberline om te bouwen tot een sportief coupémodel. Hij greep terug op de gouden tijden van de P1800-coupé uit de jaren zestig en moest Volvo’s frivole en opwindende kant laten zien – lichtgewicht constructie, hoekige styling en een door Lotus getuned weggedrag. Nieuw kapsel, scherpe jurk, sappige lippenstift. Hoe kan iemand dat weerstaan? En dan hebben we het nog niet eens over de pop-up koplampen.

Helaas was de 480 niet zo succesvol als hij had moeten zijn – deels een slechte wisselkoers met de Amerikaanse dollar die de winstgevendheid verminderde, en deels het feit dat er geen wasmachine in kon. Waarschijnlijk. Maar hij deed zijn werk en effende het pad voor een slanker jaren negentig uiterlijk voor Volvo’s – niet langer een slonzige verschijning, deze dingen konden af en toe cool zijn.

De SCC concept uit 2001 was een blikvanger die een voorproefje gaf van de aanstaande C30 Coupé en tegelijkertijd een groot aantal veiligheidsvoorzieningen presenteerde, waaronder een vernuftige rasterstructuur in de A-stijlen met glas dat een gebied met beperkt zicht vrijmaakte dat alleen maar erger is geworden naarmate de koprolconstructies harder zijn geworden.

Misschien wel het coolste (nee, echt) Volvo-concept was de LCP 2000 uit 1983, een auto die een voorproefje gaf van wat we in het nieuwe millennium zouden rijden en die het thematisch gezien grotendeels bij het rechte eind had. Geen flauwekul over vliegende auto’s, maar een vrij zinnige kijk op de manier waarop autoconstructeurs de milieu-uitdagingen zouden aanpakken. Hij was licht van gewicht, gebruikte innovatieve technologie en verkleinde motoren met groot effect. Ook moesten de achterpassagiers via de achterklep naar binnen klimmen.

Volvo betekent ‘ik rol’ in het Latijn – het bedrijf was oorspronkelijk begonnen als een dochteronderneming van het Zweedse industriële bedrijf SKF om kogellagers in Amerika te verkopen, maar werd nooit gebruikt. Toen Assar Gabrielsson de bedrijfsbonzen ervan wist te overtuigen wat geld achter zijn pogingen te gooien om een fatsoenlijke Zweedse auto te bouwen, werd Volvo als het ware als ideaal voertuig beschouwd. Het logo, een heel oud symbool voor ijzer, was bedoeld om dat industriële erfgoed aan te boren en de kracht van Volvo’s auto over te brengen.