Nissan Leasen

Nissan Bluebird, de eerste auto van Nissan Sunderland productielijn
Nissan besloot begin 1984 een fabriek te openen in het Verenigd Koninkrijk en in november werd begonnen met de bouw op het voormalige vliegveld van Sunderland. Gelegen aan de rivier de Wear – en op korte reisafstand van de haven van Tyne, van waaruit de meeste producten naar de rest van de wereld werden gedistribueerd – voelde het nogal symbolisch dat een gebied dat werd geteisterd door de sluiting van scheepswerven een nieuwe, zeer vitale bron van werkgelegenheid kreeg dicht bij de plaats waar kort daarvoor nog het gerinkel van de industrie had plaatsgevonden. De autoproductie begon in 1986 bij Nissan Motor Manufacturing UK, en de eerste Nissan Bluebird die van de band rolde, staat nu in het Sunderland Museum. Naast een opgezette leeuw genaamd Wallace, natuurlijk.

Goede vraag, en een die snel kan worden beantwoord. Dit is een steeds groeiende faciliteit, dus hoewel het succes ervan kwetsbaar is voor veranderende omstandigheden (niet alles is bestand tegen een wereldwijde pandemie), heeft de rommelige nasleep van Brexit er tegen de verwachting in voor gezorgd dat zowel Nissan als de Britse regering in de fabriek hebben geïnvesteerd voor een nieuwe productielijn voor batterijen. De fabriek is momenteel ongeveer 362.000 vierkante meter groot. Eenvoudig gezegd is dat het equivalent van ongeveer 50 voetbalvelden waarop het plaatselijke voetbalelftal zijn fans kan teleurstellen.

De fabriek biedt rechtstreeks werk aan zo’n 6000 mensen, maar als u de bredere toeleveringsketen meerekent (die onderdelen aan de fabriek levert en deze schoonmaakt tijdens shutdowns), komt u uit op meer dan 30.000 mensen uit het noordoosten die hun salaris kunnen toeschrijven aan de aanwezigheid van Nissan in de regio. Geen wonder dat het de laatste jaren zo gepolitiseerd is geraakt – een regio zonder kolenmijnbouw en scheepsbouw is echt afhankelijk van het nu beroemde vermogen om elk jaar een fenomenale hoeveelheid cross-overs te produceren. Nissan heeft ook Britse ontwerp-en engineering-centra – in Londen en Cranfield respectievelijk – het toevoegen van nog eens 860 werknemers aan de mix.

Nissan Qashqai productielijn Sunderland
Sinds 1986 heeft de fabriek meer dan 10 miljoen auto’s geproduceerd. Op dit moment worden er ongeveer 500.000 auto’s per jaar uit de productielijnen gepompt – oftewel ruwweg twee per minuut. Het overgrote deel wordt geëxporteerd naar landen buiten het VK, waarbij ruwweg 20 procent in handen komt van Britse kopers. De andere 80 procent gaat naar 132 verschillende markten…

De geschiedenis van Nissan Sunderland is als een korte casestudy over hoe de autowereld in de afgelopen 30 jaar is veranderd. In het begin maakte Nissan alleen de Bluebird – de definitie van een ‘driebaksedan’ mocht u zich dat ooit hebben afgevraagd – maar al snel kwamen daar de Micra, Almera en Primera bij, samen een drievoudige bedreiging uit de jaren negentig: supermini, gezinshatch en repo-auto. Maar halverwege de jaren 2000 werden de Almera en Primera terzijde geschoven ten gunste van de Note (een mini-MPV, als u zich die nog herinnert) en iets dat de ‘Qashqai’ werd genoemd. Daarover binnenkort meer. Sunderland heeft ook korte tijd Infiniti Q30’s en QX30’s gemaakt, en de personeelsparkeerplaats aan Wearside schijnt de enige plaats te zijn waar dergelijke auto’s nog te vinden zijn.

Herinnert u zich die ‘Qashqai’ waar we het over hadden? Gelanceerd in 2007, kwam het als een product gevoed door alle faciliteiten van Nissan in het Verenigd Koninkrijk – een auto ontworpen, ontwikkeld en gebouwd voor moderne Europese mensen op zoek naar pogo uit precies het soort van de stijve, fantasieloze hatchback de Almera was eigenlijk het toppunt van. En zo kwam de crossover-trend tot bloei; de kleinere Juke volgde, en nu maakt Nissan beide kleine SUV’s in groten getale naast de elektrische auto Leaf, evenals de accu’s die hij opslokt.

Nissan Sunderland – thuisbasis van Qashqai productie in Europa
De toekomst heeft goede dingen in petto. Namelijk nog eens 6.200 banen bij de fabriek en de toeleveringsketen en een tamelijk verbijsterende investering van een miljard pond. Nissan heeft namelijk de handen ineengeslagen met batterijbedrijf Envision AESC en de gemeenteraad van Sunderland voor het project ‘Nissan EV36Zero’, waarbij niet alleen een nieuwe, volledig elektrische auto uit de fabriek in Wearside wordt gepompt, maar ook een hele batterij-gigafabriek en zonneparken om hem schoon te laten rijden.

Dat de Volkswagen Type 2 een icoon werd van de anti-oorlog, vrede en liefde Hippie beweging van de jaren ’60 en ’70 was zeker een verrassing, vooral gezien VW’s trage initiële verkoop toen het auto’s begon te exporteren naar de VS na WO2.

Echter, VW’s meest verrassende moment gebeurde veel recenter. De Phaeton, geïntroduceerd op de 2002 Geneva Motor Show, was het geesteskind van de eerder genoemde Ferdinand Piëch. Het was een obsceen overgeconstrueerde limousine die een platform deelde met de Bentley Continental GT en Flying Spur, en op het hoogste niveau kon worden uitgerust met een 6,0-liter W12- of 5,0-liter V10 TDI-motor. Het was een verkoopflop, maar de kofferbaksteunen waren verrukkelijk…

Verwacht zo’n 100.000 batterijen per jaar en een crossover-achtige EV die veel van die batterijen in zijn buik zal opslokken. Het is een beetje de kip en het ei: zonder een batterijfabriek naast de deur zou het nieuwe model niet het percentage van Britse makelij hebben dat nodig is om de Brexit-handelsakkoorden te doorstaan en hoge tarieven te vermijden om aan de EU-kusten te landen. Nissan wilde eigenlijk niet dat Groot-Brittannië de EU zou verlaten, maar het heeft tenminste een oplossing gevonden nu het zover is…

U kunt een kopje Bovril krijgen uit de automaten van het personeel. Wat, beste lezers in landen waar Bovril geen vaste voet aan de grond heeft in de markt voor warme dranken, “een dikke en zoute vleesextractpasta” is. Verfrissend. Snak je naar een echt productiestatuut? Nou, wat je definitie van ‘functionele autofabriek’ ook is, het Verenigd Koninkrijk heeft minstens 20 fabrieken die auto’s van eigen bodem de wereld in pompen. Toch is de bescheiden Qashqai goed voor één op de vijf auto’s die momenteel op onze eilanden worden gemaakt (om nog maar te zwijgen van meer dan een derde van alle Nissans die ooit op Wearside zijn gemaakt). Crikey.