Lease jouw eigen Mini snel bij Autolease.nl
Een Mini leasen doe je samen met autolease.nl
De Mini is een tweedeurs compacte stadsauto die werd geproduceerd door de in Engeland gevestigde British Motor Corporation (BMC) en haar opvolgers van 1959 tot 2000. De originele Mini wordt beschouwd als een icoon van de Britse populaire cultuur van de jaren 1960.[10][11][12][13] Zijn ruimtebesparende dwarse motor en voorwielaandrijving lay-out – waardoor 80% van het vloeroppervlak van de auto kan worden gebruikt voor passagiers en bagage – beïnvloedde een generatie van autofabrikanten. [14] In 1999 werd de Mini verkozen tot de tweede meest invloedrijke auto van de 20ste eeuw, na de Ford Model T, en voor de Citroën DS en Volkswagen Kever.[15][16] De voorwielaangedreven, dwarsgeplaatste motor lay-out van de Mini werd gekopieerd voor andere “supermini” ontwerpen, waaronder de Honda N360 (1967), Nissan Cherry (1970), en Fiat 127 (1971). De lay-out werd ook aangepast voor grotere subcompact ontwerpen.
Deze kenmerkende tweedeurs auto werd voor BMC ontworpen door de Griek Sir Alec Issigonis. Hij werd geproduceerd in de Longbridge fabriek in Engeland gelegen naast het hoofdkantoor van BMC en in de voormalige Morris Motors fabriek in Cowley bij Oxford, in de Victoria Park/Zetland British Motor Corporation (Australië) fabriek in Sydney, Australië, en later ook in Spanje (Authi), België, Italië (Innocenti) Chili, Malta, Portugal, Zuid-Afrika, Uruguay, Venezuela, en Joegoslavië (IMV).[17]
De Italiaanse versie van de Mini die verkocht werd onder het Innocenti merk werd geproduceerd in Lambrate, een district van Milaan.
De Mini Mark I had drie grote updates in het Verenigd Koninkrijk – de Mark II, de Clubman, en de Mark III. Daarbinnen was er een reeks variaties, waaronder een stationcar, een pick-up truck, een bestelwagen, en de Mini Moke, een jeep-achtige buggy.
De prestatieversies, de Mini Cooper en Cooper “S”, waren succesvol als race- en rallyauto’s en wonnen de Monte Carlo Rally in 1964, 1965, en 1967. In 1966 werd de als eerste geplaatste Mini (samen met negen andere auto’s) gediskwalificeerd na de finish, onder een controversiële beslissing dat de koplampen van de auto tegen de regels waren.[18]
Bij de introductie in augustus 1959 werd de Mini op de markt gebracht onder de Austin en Morris namen, als de Austin Seven en Morris Mini-Minor.[19] De Austin Seven werd omgedoopt tot Austin Mini in januari 1962[19] en Mini werd een merk in zijn eigen recht in 1969.[20][21] In 1980 werd het opnieuw de Austin Mini, en in 1988, gewoon “Mini” (hoewel de “Rover” badge werd toegepast op sommige modellen die werden geëxporteerd naar Japan).
BMW verwierf de Rover Group (voorheen British Leyland) in 1994, en verkocht het grootste deel ervan in 2000, maar behield de rechten om auto’s te bouwen met de Mini naam. Met terugwerkende kracht staat de auto bekend als de “Classic Mini” om hem te onderscheiden van de moderne, door BMW beïnvloede MINI familie van auto’s geproduceerd sinds 2000
Â
Â
Awards
De Mini heeft in de loop der jaren vele prijzen gewonnen, waaronder de tweede plaats in 1999 bij de “Global” Car of the Century award, achter alleen de Model T Ford. In dezelfde competitie, gehouden door de prestigieuze Global Automotive Elections Foundation, werd de Mini gekozen tot “European Car of the Century”. Grassroots Motorsports bekroonde Mini met de Editors’ Choice award in 2002.[92] De Mini ontving ook prijzen voor “Auto van de Eeuw” (Autocar magazine 1995) en “Nummer Een Klassieke Auto Aller Tijden” (Classic & Sports Car magazine 1996).
Uiteindelijk werden er 5,3 miljoen Mini’s verkocht, waarmee het de populairste Britse auto is die ooit is gemaakt.
Verkoop
Een amandelgroene Mark I Morris Mini Minor
Op zijn hoogtepunt was de Mini een sterke verkoper in de meeste landen waar hij werd verkocht, waarbij het Verenigd Koninkrijk onvermijdelijk de grootste volumes ontving. De 1.000.000ste Mini kwam van de band in 1965,[93] de 2.000.000ste in 1969.[94] De 3.000.000ste Mini kwam van de band in 1972, de 4.000.000ste in 1976.[95]
Hij domineerde de mini-automarkt tot de komst van de Hillman Imp in 1963. Het verkocht de Imp. Concurrentie kwam er met de modernere en praktischer Vauxhall Chevette van 1975, maar de Mini bleef goed verkopen tot zijn “vervanger” – de Metro – arriveerde in 1980. Tegen die tijd was het ontwerp van de Mini ingehaald door tal van modernere en praktischer voertuigen.
Hoewel de Metro de Mini niet verving, daalden de productiecijfers voor de Mini gedurende de jaren ’80, en de belangstelling voor het ontwerp leefde pas weer op met de herintroductie van de Mini Cooper in 1990. Dit hielp de verkoop van de Mini door de jaren 1990 heen, tot het einde van de productie op 4 oktober 2000.
In totaal werden 1.581.887 Mini’s verkocht in Groot-Brittannië na de lancering in 1959. Het laatste nieuwe exemplaar dat werd geregistreerd werd verkocht in 2004, zo’n vier jaar na het einde van de productie.[96]
Â